Kao dan pada Zapadnog Rimskog Carstva i kraj starog vijeka uzima se 4. rujna 476. godine.
Tog je datuma germanski vojskovođa Flavije Odoakar zbacio maloljetnog rimskog cara Romula Augustula i proglasio se kraljem Italije.
Iako su dijelovi Carstva i dalje funkcionirali, Odoakar je carske insignije poslao istočnorimskom caru u Carigrad te uzeo titulu kralja, čime je formalno ukinuta tradicija koja je trajala više od pet stoljeća.
Pošto je posljednji rimski car nosio isto ime kao legendarni osnivač Rima, neki su to protumačili kao znak Božje volje.
Mnoge rimske institucije nastavile su funkcionirati i pomagale Odoakaru da održi vlast u Italiji. Čak ga je i istočnorimski car Zenon priznao za vladara Italije pod uvjetom da prihvati Zenonovo vrhovništvo, što je Odoakar i učinio. S druge strane, na prostor bivšeg Carstva su ubrzano počele prodirati razne germanske institucije koje će imati velik utjecaj na razvoj srednjovjekovnog društva.