Šef SS-a Heinrich Himmler je 15. studenog 1943. godine naredio da se s Romima postupa isto kao sa Židovima, odnosno da ih se zatvori u koncentracijske logore.
To je bilo u skladu s nacističkom politikom po kojoj je trebalo odstraniti pripadnike svih rasa koje su bile inferiorne.
Isto tako, trebalo je odstraniti asocijalne pojedince, poput teških kriminalaca.
Po nacistima, Romi su spadali u obje navedene skupine. Romi su u logorima morali nositi smeđe ili crne trokutaste oznake (za asocijalne) odnosno zelene (za teške kriminalce). Rjeđe su nosili i slovo Z (njem. Zigeuner – Cigani).
Premda su neka tadašnja znanstvena istraživanja pokazala da su Romi porijeklom čisti Arijevci, ipak su ih nacisti smatrali inferiornima zbog navodnog miješanja s drugim rasama. Smatra se da je za vrijeme Drugog svjetskog rata stradalo između 220.000 i 1.500.000 Roma. Procjene nisu precizne kao kod Židova, zbog manje organiziranosti romskih skupina i nedostatka preciznih zapisa i podrobnijih istraživanja. Među Romima je ovaj događaj zapamćen kao Porajmos, a taj pojam ima konotacije slične onom Holokaust.
Romi su trpjeli progone i u mnogim drugim državama Osovine uključujući NDH i Mađarsku u vrijeme vlasti Streličastog križa, a u manjoj mjeri stradali su i u Slovačkoj, Rumunjskoj i Italiji.